Siłę człowieka mierzy się ilością jego nieprzyjaciół.

 Pragnąłem wracać do miejsc, które się nie zmieniają.
Żeby wszystko czekało na mnie jak zastygłe.
Chciałem powracać do własnych uczuć,
tak jak powraca się do pierwszej miłości.
Nigdy się to nie udawało, ale zawsze próbowałem.

 Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.

 To stawało się trudne - bycie fenomenem.

 Zabijanie bez litości to cnota.

 Wspólne rzyganie, jak mało co, robi z ludzi wspólnych przyjaciół.

 Kochaj mnie pomimo moich wad.

 Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić.

 (...) widzę tysiące skórzanych okładek wiodących niczym drzwi w nieznane światy.

 Nie widzę nic złego w robieniu sobie nadziei.

 To szansa jedna na milion, ale może się udać.