Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak ...

 Jeśli naprawdę coś kochasz, nie starasz się zatrzymać tego na zawsze. Musisz temu czemuś pozwolić się rozwijać.

 Prześpię się i zapomnę; mam własne życie, własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.

 Musimy się skupić na tym, by iść do przodu, zamiast oglądać się za siebie.

 No już, nie płacz. Nie przestanę cię kochać, choćbyś miała przede mną setki tajemnic.

 Kiedy się człowiek żegna, najprościej jest wyjść.

 Wydaje nam się że rozumiemy słowa piosenki, ale tym, co naprawdę każe nam w nią wierzyć lub nie, jest muzyka.

 -Właśnie wypiłaś łyk trucizny.
- A ty właśnie pocałowałeś swoją śmierć.

 Nie da się żyć zbyt długo w realnym świecie.
W każdym razie istota ludzka nie potrafi. Większą część życia spędzamy, śniąc, przede wszystkim na jawie.

 Tu nie chodzi o to, żebym ja na Ciebie liczyła. Chodzi o to, żebyś Ty na mnie liczył. Żebyś wiedział, żebyś zawsze wiedział, że masz na świecie człowieka, do którego w każdy dzień, w każdym stanie i o każdej godzinie możesz przyjść.

 
Miłość zawsze mówi więcej o tych, którzy ją odczuwają, niż o tych, którzy są jej obiektem.