Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak ...

 W życiu są tylko opowieści.

  Więc każdego, kto łamie przysięgę, trzeba powiesić?
- Każdego.
- A kto ma ich wieszać?
- Jak to kto? Ludzie uczciwi.
- To widocznie kłamcy i krzywoprzysięzcy są bardzo głupi, bo przecież tylu ich jest, że wszystkich
uczciwych mogliby pobić i powywieszać.

 Nie wiem. Tylu rzeczy w życiu się nie dowiemy.

 Odkąd mnie zostawiłeś, nie zrobiłam nic.
Bo nic nie jest tak ważne jak ty.

 Seans skończony!
Rżnij pan marsza, maestro!

 Nigdy nie przejmuj się drobiazgami. I pamiętaj, wszystko jest drobiazgiem.

 Człowiek nie wie, czym jest pragnienie, dopóki się nie napije.

 Na ogół staram się zwalczać własne szajby. Tę pielęgnuję.

 - Nie jesteś zwyczajna, Gwendolyn - wyszeptał, gładząc mnie po włosach. - Jesteś całkiem, zupełnie niezwykła.

 Masz kogoś przez jakiś czas, a potem w jednej chwili już nie masz.