
Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak ...
Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?
Musicie przyznać jedno z dwojga, albo że w piersiach macie nadzwyczaj złe serca, albo że macie nadzwyczaj źle w głowie.
Wszystko co mam to tylko zbiegi okoliczności.
Nigdy nie jest za późno ani za wcześnie. Jest dokładnie wtedy, kiedy trzeba.
Zamienić własne życie w pole bitwy, na którym nie możesz się starać przeżyć, możesz tylko spodziewać się śmierci po tym, jak było ci dane rządzić i walczyć.
Czasami lepiej nie pytać. Czasami lepiej nie wiedzieć.
Prawo jest, jako nauka życia i sznur spraw ludzkich, którym prostują postępki swoje.
We wszystkim panuje chaos.
...wiedza to władza.
Mógłbym umierać w nieskończoność, wiedząc, że przy mnie jesteś,
ale nigdy rodzić się na nowo, nie wiedząc, że istniejesz.
Niedobrze wierzyć w człowieka, lepiej być go pewnym.