Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak ...
Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?
Niech serce twe nie zna strachu, a myśli nie krążą wokół niepowodzeń.
" Kto by się przejmował winem i różami? To każdy potrafi. A pokazać drugiej osobie, że nie możesz bez niej żyć? To się dopiero nazywa romantyzm. "
Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.
Piękne jest to, od czego nic nie można odjąć i do czego nic nie można dodać.
Nie znoszę niczego po troszku, zwłaszcza, jeżeli źle smakuje.
Pewne rzeczy nigdy nie umierają, one cichną na jakiś czas, ale nigdy nie umierają.
Bo gdybym ja nim nie umiała rządzić, on zacząłby rządzić mną. Muszę być mocna, bo jestem bardzo słaba: zanadto go kocham, więc byłoby po mnie, gdyby się o tym dowiedział.
Słońce bez cienia jest mniej słoneczne.
Jeśli cel przyświeca, sposób musi się znaleźć.
Przyjaźnie które wymagają wysiłku,mogą być najcenniejsze.