Kości zostały rzucone.

 Wrogowie często mówią prawdę, przyjaciele nigdy.

 Jestem jaka jestem.

 Bo w miłości najpiękniejsze jest oczekiwanie.

 Róże są jak ludzie: pozwalają się kochać, ale czasem ranią do krwi.

 Sens istnieje. Tylko jest ukryty przed nami. Ukryty zbyt dobrze.

 Nie wiedziałem wówczas, że ocean czasu-chcemy czy nie-zawsze zwraca nam to, co w nim kiedyś pogrzebaliśmy.

 Wolę umrzeć jutro niż żyć sto lat nie znając Ciebie.

 - Wspomnienia – powiedział jakiś melodyjny głos za jej plecami. – To pajęczyny, w które łapie się umysł.

 Niesprawiedliwości losu nie da się wyeliminować; trzeba się pokornie poddać i mieć po prostu nadzieję, że kiedyś nadejdą lepsze czasy.

 - Nikt nie jest doskonały - szepczę. - To nie tak. Jedna wada mija, zastępuje ją inna.