Kości zostały rzucone.

 Miłość nie kieruje się rozsądkiem.

 Każda stracona możliwość nie widzi sensu powracania.

 Poszedłem do lasu, wybrałem bowiem życie z umiarem. Chcę żyć pełnią życia, chcę wyssać wszystkie soki życia. By zgromić wszystko to, co życiem nie jest. By nie odkryć tuż przed śmiercią, że nie umiałem żyć.

 Zakochanie to także rodzaj magii.

 To nie czekanie jest problemem, tylko to, na kogo się czeka.

 Są tacy ludzie na świecie, których musisz
kochać, choćby nie wiem co....

 Lepiej stracić okazję do żartu, niż przyjaciela.

 Wszyscy wchodzimy na scenę w połowie sztuki, staramy się jak możemy, ale zginiemy dobrze przed końcem.

 Trzeba się nauczyć zapominać

o cudzych obietnicach.

 Nie szukasz, synu, miłości, a ona daje ludziom skrzydła.