
To nie nasze życie jest krótkie, to my czynimy je ...
To nie nasze życie jest krótkie,
to my czynimy je krótkimi zajmując się sprawami niepotrzebnymi.
Gwałtownych uciech i koniec gwałtowny.
Wiele tracimy wskutek tego,
że przedwcześnie uznajemy coś za stracone.
Żadnej paniki na Titanicu.
Nie tylko krew wypełnia
moje serce. Jest tam
jeszcze czyjeś imię,
miłość i nadzieja.
Wszyscy podejmują ryzyko. Wiemy o tym i akceptujemy je.
Ten sam pokój i godzina, ta sama mądrość: i ja taki sam.
Ludzie nie chcieli dokonywać wyborów, czuć ciężaru odpowiedzialności, pragnęli zrzucić na kogoś to brzemię życia. Pytali dosłownie o wszystko. (...) Dawałam im to, czego pragnęli. Nadzieję. Na miłość, dziecko, zdrowie, szczęśliwą rodzinę, na pieniądze, szacunek w pracy, godną starość, wnuki, dom, ogród, basen, szczęście. Nie wierzyli w Boga. Nie wierzyli w siebie. Nie wierzyli ludziom, z którymi mieszkali pod jednym dachem. Wierzyli tarotowi.
Człowiek musi ranić innych,
by samemu nie zostać zranionym...
Traktuj innych tak, jak przypuszczasz, że oni będą traktować Ciebie.
Wszystkiego, czego nie znasz, pragniesz z odrobiną lęku.