Mam wrażenie, że poranki klaszczą. Żeby mnie obudzić.

 Żyjesz tylko przez maleńką chwilę życia przyrody. Kim będziesz za trzydzieści tysięcy lat?

 To bardzo poważna sprawa – nie mieć poczucia humoru.

 Chcę mieć z tobą jak najwięcej wspomnień...

 PRZEBIĆ SIĘ PRZEZ OBŁĘD DO SENSU.

 Życie nie powinno być celem samo w sobie.

 Bogactwo to narzędzie wolności, ale pogoń za nim to droga do niewolnictwa.

 Jej twarz miała urodę łopaty do odgarniania śniegu.

 Zawieszona między przeszłością a utraconą przyszłością, zaczęła się nieomal dusić.

 Widzi las, a nie drzewa.

 Życie nie musi obfitować w wielkie wydarzenia. Codzienny obowiązek, prosty i niepozorny, wystarczy,
aby je upiększyć i uszlachetnić.