Tak długo, jak jesteśmy ludźmi, tak długo będziemy się mylić.

 Ruch był jedyną rzeczą, jaka mogła ukoić rozpacz

 Miłość jest ślepa. Im mocniej się kogoś kocha, tym bardziej irracjonalnie się postępuje.

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 To, że więzienie było zamaskowane przez luksus, powiększało tylko jej przerażenie.

 On tak bardzo ją kochał. To straszne, tak kogoś kochać.

 Kiedy przeczytałem o niebezpieczeństwach nałogowego picia, rzuciłem czytanie.

 — Kochasz mnie, więc mnie zabijasz?
— Kocham cię i to mnie zabija.

 My, kobiety mamy pewną wstydliwą skrywaną cechę, do której się nie przyznajemy. W każdym razie ja się do niej nie przyznaję. Zazdrościmy innym kobietom.

 "Bóg nie żąda od nas rzeczy, które nas przerastają"

 Wszystkie moje ambicje zostały zaspokojone. Wszystko dzięki moim własnym decyzjom. To było błogosławione życie. Dobre życie. Tylko czyje życie?