Była wolna, bo miłość wyzwala.

 W co motłoch bez dowodów uwierzył, jakże byśmy to mogli dowodami obalić?

 W Damaszku centrum spadłem z gromu. Na domosceński twardy bruk. Na serca pysk bez spadochronu. Z miłosnych, niebotycznych gór.

 Człowiek nie powinien używać dwóch wyrazów: "nigdy" i "zawsze".

 Nie można oceniać człowieka póki ktoś go nie zdepcze.

 Przynosisz tyleż radości, ile bólu. Radości, bo oto jesteś ze mną, bólu, bo nie potrwa to długo.

 Życie jest do bani, a potem się umiera.

 Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.

 
Nie przyjmuję wsparcia od tych, którzy moją ojczyznę znieważają.

 Można unieważnić słowa, nie można unieważnić milczenia.

 Czuję, że jestem przeznaczony do rzeczy wielkich, ale nie wiem, do jakich.