
Ludzie, którzy nie mają własnego życia, zawsze muszą wściubiać nos ...
Ludzie, którzy nie mają własnego życia, zawsze muszą wściubiać nos w cudze.
Świat zewnętrzny to skorupa człowieka – ja jestem swoim niebem i swoim piekłem.
Mówiąc, że u Ciebie dobrze dajesz mi do zrozumienia jak wyśmienicie sobie beze mnie radzisz...
Miłość dobrze się kończy, gdy się nie kończy.
Najmilszym okresem życia jest młodość.
Niebo jest posiniaczone, tylko burza może je uleczyć.
Ciemność to tylko brak światła.
Aniołowie pijanych na rękach swych noszą.
Czasami miłość bywa interesowna, ale człowiek jest na tyle głupi, że zanim się zorientuje, ona zdąży już ten interes załatwić.
Pozostaje z pustym kieliszkiem i czymś trudniejszym do napełnienia w środku. Czuje się już tylko nawozem pod roślinę, jaka często przekwita na grobie zwiędłej miłości. To rzadka roślina, a nazywa się szczęście.
Żeby coś znaleźć, trzeba wiedzieć, czego się szuka.