Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.

 Zawsze biorę za punkt wyjścia autentyczne wydarzenie, ale gdy opowiadam o nim, zaczynam zmyślać.

 Człowiek ujawnia swoją osobowość w sposobie traktowania innych.

 Serce ma swoje racje, których rozum nie uznaje.

 Czasami można w coś wierzyć tylko dlatego, że się tego chce.

 Był na wyciągnięcie ręki, a mimo to niedostępny niczym wytwór mojej wyobraźni...

 Miłość nie stoi w miejscu, nie czeka jak kamień; trzeba ją stworzyć, jak chleb, przez cały czas trzeba ją stwarzać na nowo.

 Idę wypełnić na nowo swą pustkę, wydłużyć noce i zapełniać je coraz bardziej snami.

 Zdarza się, że człowiek mówi rzeczy, których wcale nie myśli.

 Jak się zaczyna, nie wiedząc nic, to wszystko jest możliwe.

 Pocałowała mnie mocniej, dysząc ciężko; ukąsiła mnie w dolną wargę. Do diabła, to było niesamowite.