Jesteśmy z tego samego materiału co nasze sny

 [...] ludzkość zszarzała i zgłupiała w tej cywilizacji, której rozkazy bezmyślnie powtarza: ludzie w zadziwiający sposób zaczęli się do siebie upodabniać, w strojach, w rozrywkach, w stylu życia i także w sprawach duchowych.

 Są na ziemi trzy tajemnice, trzy rzeczy niepojęte. Piękno, sprawiedliwość i prawda.

 Kiedy nie masz dość siły, by wymusić posłuszeństwo, to z definicji jest prośba.

 I wiesz, kiedy kochała, to jakby od tego stawała się wyniosła i niedosięgła, stawała się królewska i okrutna. W tej nędzarce było coś, co kazało ją uwielbiać. Od miłości robiła się piękna - tą pięknością, która onieśmiela i zasmuca.

 Pokręcenie stanowiło normalny stan większości ludzkich umysłów. Smutne, ale prawdziwe.

 Wleczenie trupa to cięższe zadanie niż obnoszenie się ze złamanym sercem.

 Są rzeczy, których się nie wie. I tylko się wierzy.

 Pamięć żarła mu duszę niczym potworna choroba.

 Zawsze bardziej boli stracić coś, co się miało, niż od początku tego nie mieć.

 Miłość przychodzi nieproszona.