Fale paradoksu rozlewały się po morzu przyczynowości.

 Lubię siedzieć nisko (...) upadek nie jest wówczas tak niebezpieczny.

 Nie strać momentu, w którym jesteś.
Wyciągnij z niego to, co jest do wyciągnięcia.

 Strachem można zmusić człowieka do wszystkiego poza samodzielnym myśleniem.

 Kochanie, to jak krzew tarniny: kwiaty, słodycz, woń, ciernie i krople krwi.

 Strach jest gorszy niż to, czego się boimy.

 Jeśli spotka cię coś dobrego, zatrzymaj się. Ciesz się tym. Rozkoszuj.

 Kiedy się człowiek żegna, najprościej jest wyjść.

 Nie ma żadnego "przedtem". Jest tylko teraz i to, co nastąpi zaraz potem.

 Jeżeli on nie ma siły, ty musisz stać się jego siłą, bo na tym właśnie polega miłość.

 Anioły czasem przebierają się za ludzi i schodzą na ziemię.