Co więc miałem robić?! Wypiłem szklankę wina i dziwiłem się.

 "Nie da się człowieka wyleczyć ze starości"

 Nagle moja szklanka jest nie tylko w połowie pełna, lecz nawet wypełniona po brzegi.

 Wszystko, co mam, jest w niej zakochane.

 W obliczu śmierci wszyscy jesteśmy samotni.

 No, proszę, panno Jane, proszę nie płakać – powiedziała (…). Mogła równie dobrze powiedzieć ogniowi: „Nie pal się”.

 Nic na siłę, wszystko młotkiem.

 Zabawne, że prawie zawsze mamy czas, by wciąż i wciąż poprawiać swoje błędy.

 I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 Zazdrosna miłość, odwieczne pożądanie, skryte w sercach

 ... lubię walczyć z przeciwnościami losu, ale nie czekaniem.