Sztuka obarczona jest bezdomnością.

 Czasami strach nie pozwala Ci zakosztować życia.

 Każdy z nas wierzy, że to co ma do powiedzenia, jest o wiele ważniejsze od tego, co mógłby powiedzieć drugi.

 Egoizm nie polega na tym, że żyje się tak,
jak się chce, lecz na żądaniu
od innych, by żyli tak, jak my chcemy.

 Miłości nie udowadnia się słowami.

 Nie wiem, czego mi brak, myślę, że (…) prostoty. Zaplątana jestem, zakomplikowana i okropnie zamknięta. Może też nigdy nie miałam poczucia, że dotknęłam dna […] Jeśli człowiek tego doświadczy, staje się wolny, bo nie boi się już niczego…

 Tak zorganizować nasze życie, aby było tajemnicą dla innych, aby ten, co nas zna, tylko nas nie znał mniej od innych.

 Właśnie do tego zostaliśmy stworzeni: do składania obietnic, przysiąg i ślubów posłuszeństwa.

 Kiedy dorośniesz i zostaniesz pisarką, będzie ci się zdawało, że wymyślasz książki, ale one wszystkie gdzieś tam będą prawdziwe.

 Nie ma lekarstwa, które wyleczyłoby z tego, czego nie leczy szczęście.

 Człowiek zawsze jest odważniejszy, gdy ma widownię.