Sztuka obarczona jest bezdomnością.

 Miłość adoruje wzajemne poznanie – pożądanie uwielbia to, co nieznane.

 Trudno jest mieć wiarę, kiedy się przeczytało zbyt wiele książek, prawda?

 Miło jest wtedy, gdy nie trzeba z kimś rozmawiać, by dobrze się czuć w jego towarzystwie.

 Malarzu, nie jesteś mówcą! Maluj więc i milcz!

 Pozostaje z pustym kieliszkiem i czymś trudniejszym do napełnienia w środku. Czuje się już tylko nawozem pod roślinę, jaka często przekwita na grobie zwiędłej miłości. To rzadka roślina, a nazywa się szczęście.

 Wszystko co robimy kończy i zaczyna się od nas.

 Wyrzuty sumienia wskazują na duszę, której łatwo narzucić jarzmo.

 Zawsze wyobrażałem sobie Raj pod postacią biblioteki.

 Noc jest porą słów.

 Im bardziej w coś wierzysz tym staje się to realne.