Łatwo jest być szlachetnym, gdy śpisz w puchach.

 Jest się takim, jak myślą ludzie, nie jak myślimy o sobie my, jest się takim, jak miejsce, w którym się jest.

 Drapieżniki łowi się podstępem, zwierzęta domowe – arkanem.

 Ludzie nie pragną nieśmiertelności - podjąłem po chwili. - Nie chcą tylko, po prostu, umierać. Chcą żyć, profesorze Decantor. Chcą czuć ziemię pod nogami, widzieć chmury nad głową, kochać innych ludzi, być z nimi i myśleć o tym. Nic więcej.

 Naucz się polegać na sobie, żeby inni czuli, że mogą polegać na tobie.

 Największą stratą jest strata czasu.

 Szlachetny człowiek wymaga
od siebie, prostak od innych.

 Strzyg, wiwern, endriag i wilkołaków wkrótce nie będzie na świecie. A skurwysyny będą zawsze.

 Serce ma swoje racje, których rozum nie uznaje.

 Trzeba iść do przodu, ciągle na nowo planować swoje życie, osiągnięcie celu
to tylko początek następnego etapu.

 Nie ktorzy ludzie pozbawieni sa daru widzenia prawdy,ale jakaz szczeroscia tchnie za to ich klamstwo....