W końcu przedstawienie bez publiczności nie jest nic warte.

 Tak niewielu ludzi potrafi wznieść się ponad codzienność i przydać jej poezji.

 W jednej chwili czuje się optymizm,
by już w następnej poddać się przekonaniu,
że wszystko rozsypie się w gruzy.
I w końcu tak się właśnie dzieje.

 Minuta pojednania więcej znaczy niż całe życie przyjaźni.

 Dlaczego Bóg na najlepszych zsyła chorobę albo smutek, albo inne dolegliwości?
Bo przecież i na wojnie niebezpieczne rozkazy otrzymują najdzielniejsi.

 Lojalność to towar, który szybko się psuje.

 Jeśli chcemy, by wszystko pozostało tak, jak jest, wszystko się musi zmienić.

 Jedno drzewo, może być początkiem lasu
Jeden uśmiech, może rozpocząć przyjaźń
Jedna dłoń może komuś pomóc
Jedno słowo może określić cel
Jedna świeca może pokonać ciemność
Jeden śmiech może pokonać smutek
Jedna nadzieja może uratować ducha
Jeden dotyk może pokazać troskę
Jedno życie może sprawić różnicę

 Ból powoli ustępował, lecz pozostała tęsknota. Przed nią nie było ucieczki.

 Była wolna, wolna, aby żyć.

 Kocham cię szeptem- możesz nie zauważyć.