Znawcy kobiet rzadko bywają skłonni do optymizmu.

 Kobiety to najpiękniejsze dzieło prozy, które Pan Bóg ulepił w swoim literackim zapałу. Nie są one grzechu owocem, lecz kuszącym, dojrzałym owocem, który grzech wydał na świat, a który umie słodzić gorzkie smaki życia.

 Każda jej pozycja, to już propozycja.

 Kobieta, która nie prosi o nic, zasługuje na wszystko. Żadne piękno na świecie nie zastąpi jej tajemniczości. Wiara w siebie to jej najlepsza fryzura. Mądrość to jej najpiękniejsza makijaż. Najbardziej sexy jest jej inteligencja.

 Kobieta ma siłę, której mężczyzna się boi. To siła cierpliwości, siła miłości, siła, która potrafi znieść ból. Kobieta ma w sobie moc, której mężczyzna zazdrości.

 Cudowna kobieta to taka, która nie wymaga cudów.

 Kobieta, która wie czego chce, jest pewna siebie, ma swoje pasje, umie kochać, ale kieruje się też swoją dumną głową, a nie szaleńczym sercem. Kobieta, która nie boi się sama podejmować decyzji i odpowiedzialności, która nie pozwala traktować siebie z brakiem szacunku. Taka kobieta potrafi poruszyć prawdziwe góry.

 Czasami łatwo zapominamy, jak silne można być jako kobieta. Kiedy biegniemy, nie tylko dążymy do celu. Pokazujemy, że potrafimy być silne, niezależne, dumne. Pokazujemy, że potrafimy dążyć do celu bez względu na przeciwności losu. Że nawet jeśli mierzą nam zbyt wysoko, potrafimy przekroczyć te oczekiwania.

 Kobieta musi być dwiema osobami. Żelazna dama świata biznesu i czuła mama domowa. A jednak taka niejest. Jest tylko jedna. Własna. Wielka. Niezawodna. Ona.

 Kobiety - w skromnie zdobnym odzieniu, niech się przyozdabiają ze wstydliwością i umiarem, nie przesadnie zaplatanymi włosami albo złotem czy perłami, albo kosztownym strojem.

 Pewnego dnia, jeszcze za mną zatęsknisz, wtedy odczujesz to jak naprawdę, jestem tobie potrzebny.