Ci mężczyźni! Wstyd dla nas, kobiet, że ich rodzimy.

 Prawdziwy mężczyzna to nie ten, który podbija wiele kobiet, ale ten, który potrafi zwyciężyć serce jednej i zasłużyć na jej zaufanie każdego dnia.

 Prawdziwy mężczyzna musi być wystarczająco dorosły, żeby przyznać się do błędu, mądry by wyciągnąć z niego wnioski i wystarczająco silny, by to naprawić.

 "Nie rań mnie więcej. Proszę Cię. Te dni są tak bolesne. Zabijają mnie. Gdy nastaje noc chodzę i szukam Cię. Tak bardzo chciałabym, abyś przyszedł i usiadł obok mnie. Móc spojrzeć w Twoje oczy. Móc poczuć Twoje usta. Ale bez nich ta noc, jest taka pusta."

 W związku ostatnie zdanie

zawsze należy do mężczyzny
i brzmi ono -
masz rację kochanie.

 Mężczyzna, który nie potrafi otworzyć drzwi kobiecie, nie jest prawdziwym mężczyzną. Prawdziwy mężczyzna stawia innym wyzwania, które pomagają im stawać się lepszymi.

 Mężczyzna powinien zawsze mieć doradcę, to nie znaczy, że musi go słuchać, ale powinien dać możliwość doradzenia. Moc mężczyzny leży w jego decyzji.

 Ojciec kocha dziecko, zanim ono się urodzi.

 Mężczyzna to nie tylko sterta mięśni, kości i narządów, ale przede wszystkim skomplikowana i subtelna kombinacja uczuć, oczekiwań i tęsknot, które często zasłania macho-fasada.

 Mężczyzna zasługuje na miano gentlemana nie przez kierowanie się honorowym kodeksem, ale przez swój wkład w życie innych

 Prawdziwy mężczyzna jest paradoksalnie niemożliwy.