W listopadzie kapusty pełne kadzie.

 Gdy słowik nuci, czyżyk z zazdrości się smuci.

 Zwierzęta są tak miłymi przyjaciółmi! O nic nie pytają i niczego nie krytykują.

 Drzewa wznoszą się za oknem ku górzeniczym pełne tęsknoty wołanie niemej ziemi.

 Natura jest dla nas jak matka, niczego nie bierze, a tylko daje. Uczy nas prawdziwej miłości, służby bezinteresownej, pokory i szacunku dla wszystkich istot.

 Na wilka okrzyk, a niedźwiedź pszczoły drze.

 Czystość gwiazd to tylko kwestia odległości.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest nasz dom. Człowiek, który sam w sobie nie znajduje spokoju, jest prawdziwie zrozpaczony, gdy musi być przez chwilę z samą naturą, bez ludzi. Człowiek na prawdę żyje tylko wtedy, gdy jest w harmonii z naturą i kiedy czuje, że jest częścią niej.

 Jeśli uczyć się miłości - to tylko od wilków

 Gdy Strach w ludziach maleje, maleje też ich wiara.

 Każde drzewo, każdy kęs ziemi, każdy kamień, każdy strumień musi być dla nas św. Nie tylko z powodu jego piękna, ale dlatego, że jest częścią wielkiego organizmu, do którego przynależymy.