Dla wilka las, dla gołębia ...
Dla wilka las, dla gołębia strzecha.
Kiedy jastrzębieje sowa, chce wyżej latać od sokoła.
Nigdy nie zakładaj, że tylko to, co niewidoczne, jest Boskie; wszakże cała przyroda sama w sobie jest Boska.
Gdy świnie przeklinają się nawzajem, mówią może: ty człowieku!
Strzelista palma podwyższa niebo.
Natura nie ma ani piękna, ani brzydoty, ani prawdy, ani nieprawdy, ani dobra, ani zła, ani cechy obiektywne, ani subiektywne. To my nadajemy jej sens, a niewypowiedziane piękno jest tylko odzwierciedleniem naszych wewnętrznych emocji, które piękno to budzą.
W Narodzenie Panny Marii pogodnie, tak będzie cztery tygodnie.
Biada temu domowi, gdzie krowa dobodzie wołowi.
A jeśli serce jest tylko mięśniem, cóż po urodzie wszechrzeczy.
Natura nie ma równych sobie mistrzów, ma tylko uczniów. Ona jest cierpliwa, wieczysta i niezmienna. Jej prawa są niepodważalne. Rozwija się, zmienia i ewoluuje, ale zawsze pozostaje wierna swojej istocie. To, co raz stworzone, jest unikalne, niepowtarzalne i pełne harmonii.
Gdy w styczniu pszczoły wylatują, dobry roczek zwiastują.