Ciało jest tłumaczem duszy.

 Co się z ziemi rodzi, do ziemi wchodzi.

 Natura nie toleruje próżni. Wszystko jest pełne bogactwa, harmonii, wzajemności. Nikt nie jest w stanie odkryć jej granic. Niezwykły obraz, który jest nigdy nie jest ten sam, a zawsze doskonały.

 Na to róża ma kolce, żeby nimi kłuła.

 Plecy orła są przyzwyczajone do słońca.

 Gdy wilga śpiewa, będzie deszcz.

 Niezależnie od tożsamości i położenia, każdy na Ziemi może stać pod słońcem, poczuć wiatr na twarzy, zobaczyć światło księżyca i gwiazd. Wszyscy jesteśmy związani z Naturą i przez nią. Oddychamy tym samym powietrzem, pijemy tę samą wodę, czerpiemy życie z tej samej planety. Nasz obowiązek to chronić i cenić ten świat dla przyszłych pokoleń.

 Chciała żaba króla, dostała bociana.

 W marcu, gdy są grzmoty,urośnie zboże ponad płoty.

 Ciepłe deszcze w kwiecień, rokują pogodną jesień.

 Góry, rzeki, niekończące się niebo, drzewa zmieniające płaszcze - to wszystko jest naszym domem. Odnajdujemy w tym źródło energii, cel i piękno.