Strzelista palma podwyższa niebo.

 Dopiero w związku z wszechświata ogromem
Człowiek granice istnienia rozszerza;
Na mocy swego z naturą przymierza
Już się nie czuje bezsilnym atomem…

 W naturze nic nie ginie... to, co raz przeminie nie umiera, lecz zmienia formę, barwę i pachnie inaczej. I tylko człowiek umiera... i tylko człowiek umiera tak, jakby nigdy miał już nie powstać... jedynie człowiek zna sens śmierci i jedynie człowiek umiera.

 Czego nie zabrania prawo, zabrania wstyd.

 Nieważne, gdzie jesteś - na wsi, w lesie lub na przestrzeni rozlewiskowej - jesteś częścią natury. Nigdy nie zapominaj, że wszystko, czego doświadczasz, jest królewskim skarbem z powitaniami od ziemi.

 Dla człowieka, podobnie jak dla ptaka, świat ma wiele miejsc, gdzie można odpocząć, ale gniazdo tylko jedno.

 Gdy mokro w Kwietną Niedzielę, rok się sucho ściele.

 Gdy Nowy Rok nastąpi z czerwoną zorzą, w tym roku niepogody i wiatry się mnożą.

 Na Zaduszki ziemia jeszcze sucha, a na Marcina wiatr z południa dmucha, obaczyma, lekka będzie zima.

 Człowiek przychodzi na ten świat z krwawiącą raną.

 Czy gwiazdy świecą tylko po to, aby każdy mógł znaleźć swoją?