Jakąż lwicą między lwami była twoja matka? Leżała wśród lwiątek i odkarmiała małe.
Piękno ludzi jest największym pięknem ziemi.
Drzewa umierają stojąc.
Natura nie znosi próżni.
Wschodzi słońce lub zachodzi, zawsze piękne jest niebo, jakże cudowna jest natura - do bogów podobieństwo. Od góry po dolinę, od rzeki po morze, wszędzie piękno natury, do bogów podobieństwo.
Drze koza łozę, wilk zaś drze kozę.
Jesteśmy jak ślimaki przylepione, każdy, do swojego liścia.
Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To nasz dom.
Gdy Nowy Rok nastąpi z czerwoną zorzą, w tym roku niepogody i wiatry się mnożą.
Przyroda, która zawsze jest szczera, spełnia swoje zadanie, kojąc duszę, gwarantując spokój umysłu i odprężenie. W ciszy i spokoju natury, odnajdujemy swoją prawdę.
