Natura jest nie tylko wszystkim, co widzimy, kolory, kształty, smaki, dźwięki; jest czymś większym, pełnym piękna i tajemniczości. Jest źródłem naszej kreatywności, inspiruje, odnawia, uzdrawia. Natura jest matką wszystkiego, co żyje.
Zachodzące słońce często zazdrości wschodzącemu księżycowi.
Gdy na Siewną jest błękitnie, wtedy pięknie wrzos zakwitnie.
Natura tchnie życiem, udziela tajemniczej mocy, kreuje piękność, jest zakonem uniwersalnym. To medycyna dla wykończonego ducha, lekcja dająca uczucie spokoju dla zmęczonych serc.
Kwiaty na grobie wroga pachną upajająco.
Natura nie daje niczego człowiekowi, co by nie było darem dwusiecznym. Każda jej przywilej to zarazem i brzemię, każde jej dające, zarazem i odbierające.
Gdy słowik nuci, czyżyk z zazdrości się smuci.
Natura jest nieznana dla tego, co nie zna siebie. Prawdziwym mózgiem człowieka nie jest umysł, lecz natura. To, co zapewnia nam ślad, jest fragmentem tajemnicy, która jest nierozwiązywalna.
Publiczność oklaskuje sztuczne ognie ale nigdy wschód słońca.
Ludzie są jak kwiaty: stworzeni do tego, aby się rozwijać.
