Drzewa wznoszą się za oknem ...
Drzewa wznoszą się za oknem ku górzeniczym pełne tęsknoty wołanie niemej ziemi.
Dla człowieka, podobnie jak dla ptaka, świat ma wiele miejsc, gdzie można odpocząć, ale gniazdo tylko jedno.
Gdy patrzę na te niezmierzone przestrzenie, na te ogromy niebios i ziemi, zastanawiam się, jakim jestem dla nich niczym. A jednak to ja, człowiek, jestem świadkiem ich istnienia i podziwiam ich majestat. To ja, maluch, patrzy na nie i dostrzega ich piękno. To ja, istota tak malutka i krucha, mogę cieszyć się tym, co przede mną, i rozumieć to, co dostrzegam. Tylko ja, człowiek...
W sierpniu mgły w górach? mroźne gody kiedy mgły w dolinach? dla pogody.
Kropla drąży kamień nie siłą, lecz częstym spadaniem.
Przyroda jest życzliwa, jej łono oferuje obfitość pokarmów, a jej ręce, nawet jeśli czasem wydają się surowe, kształtują naszą siłę. Nigdy nie zapominajmy, że jesteśmy częścią tej wielkiej symfonii życia.
Styczeń zamglony? marzec zaśnieżony.
Zabierz życzliwość a zabierzesz światu słońce i uczynisz stosunki między ludźmi nie do zniesienia.
Co się z ziemi rodzi, do ziemi wchodzi.
Cóż słodszego niż miód, a cóż mocniejszego niż lew.
Nawet wtedy, gdy wokół nas jest pustka, nie znaczy, że tak już pozostanie. Idźmy naprzód w stronę słońca, w stronę światła.Ono zaprowadzi nas za horyzont, który na pewno nas zaciekawi.