Drzewa wznoszą się za oknem ...
Drzewa wznoszą się za oknem ku górzeniczym pełne tęsknoty wołanie niemej ziemi.
Cieszymy się, że jesteśmy na tym świecie; jesteśmy z nim związani niezliczonymi nićmi, które rozciągają się od ziemi do gwiazd.
Gdy w Nowy Rok skwar i upał, baran wilka będzie chrupał.
Natura nie ma granic, nie znamy jej początku, nie przewidujemy końca. Uczy nas ona, że wielkość ideałów nie zna miary, nie podlega czasowi i nie zanika z biegiem lat.
Ciało jest tłumaczem duszy.
Gdy wilga śpiewa, będzie deszcz.
Natura nie zna ani nagłych skoków, ani przerw, ani chaosu, lecz stopniowy rozwój, ciągłość, porządek. Jej najważniejsze prawa to nieodwracalność i przyczynowość.
A jednak się kręci!
Podobni są do lwa dyszącego na zdobycz, do lwiątka, co siedzi w kryjówce.
- Wszyscy mamy słabe punkty - powiedział Leo - Ja na przykład, jestem tragicznie zabawny i przystojny.
Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest nasz dom. Uczcie dzieci, że ziemia nie jest dziedzictwem od naszych przodków, ale pożyczką od naszych dzieci. Musimy chodzić po niej delikatnie, z szacunkiem i miłością.