Omnis ars naturae imitatio estwszelka ...

 Róże kwitną, bo wierzymy w nie.

 Lew nie rysia, lecz lwa rodzi.

 Na słońce i na śmierć, nigdy wprost patrzeć nie można.

 Grzmot w maju nie szkodzi, sad dobrze obrodzi.

 Głęboko w nas samych, daleko poza granicami naszej świadomości, wszyscy jesteśmy częścią wielkiego, niezgłębionego oceanu Natury. W każdej kropli deszczu, w każdym słońcu wschodzącym za horyzontem, wszystko to jesteśmy My.

 Co papuga wyszczebioce, temu gąska uwierzy.

 Kocham naturę, bo w niej nie ma kłamstwa. Nie ma w niej fałszywej dumy, obłudnych słów. Wszystko jest prawdziwe, wszystko ma swoje miejsce. Każda roślina, każde zwierzę, każda skała, każda rzeka jest świadectwem prawdy natury. Wszystko jest jak ma być. Nie ma w naturze miejsca na fałsz. Jest tylko prawda i harmonia.

 Natura to księga, którą trzeba czytać między wierszami. Tutaj, gdzie dostrzegasz piękno, zostawiasz ślad. W jej obrębie, wszystko jest powiązane siecią niewidocznych nici, wskazujących na głębszą, ukrytą prawdę.

 Gdy Strach w ludziach maleje, maleje też ich wiara.

 Gdy nie wymrozi zima, sierpień zbierać co nie ma.