Kobieta, będąc wcielonym uczuciem, wnosi nieład w społeczeństwo.

 Gdy człowiek wspina się na jakiś szczyt, to nagle, będąc tuż pod nim, zaczyna wyraźniej widzieć inne szczyty, które go otaczają. Te znacznie wyższe. Z dołu ich w ogóle nie widać lub są bardzo niewyraźne. Tam u góry są wyraziste i tym, że są wyraźne, denerwują.
I samą tylko swoją obecnością odbierają całą radość wchodzenia na ten swój obecny.
I będąc już na wierzchołku swojego,
zamiast poczuć spełnienie, czuje się
tęsknotę za tymi wyższymi.

 Natura jest dla człowieka tym, czym dla malarza paleta. Daje nam kolory, swym światłem, cieniem, formami, rytmem, pięknem zaskakuje, zadziwia, ale też stawia przed nami wyzwania. Bez natury nie ma sztuki, nie ma istnienia.

 Jak lew między zwierzętami lasu, jak lwiątko między trzodami owiec, co gdy przychodzi, tratuje i rozdziera.

 Czy gwiazdy świecą tylko po to, aby każdy mógł znaleźć swoją?

 Natura jest dla mnie niekreślonym pustkiem, w który możemy wtapiać się, aby poczuć, że jesteśmy częścią wszystkiego. Na zewnątrz i wewnątrz nas istnieje niezmierne spektrum form i kolorów, którymi ciągle można się zachwycać.

 Przyroda jest dla nas bezcennym źródłem inspiracji i siły. Ta niezmierzona, piękna i nieprzewidywalna. Ona uczy nas pokory, cierpliwości, ale przede wszystkim szacunku do wszystkiego, co nas otacza. Pokazuje, że wszystko w życiu ma swoje miejsce i czas.

 Na Boże Narodzenie weseli się wszystko stworzenie.

 Jeśli w Wielki Piątek deszcz kropi, radujcie się chłopi.

 Kto się bawi lasem, lepiej niedźwiedzie, niż ludzi pamięta.

 Gdy w sierpniu z północy dmucha, następuje zwykle posucha.