To, co jest najcudowniejsze w nieskazitelnej naturze, jest to, że całe jej piękno jest zawarte w chwili obecnej. To, co jest cudowniejsze od niej, że to piękno jest darowane jedynie tym, którzy potrafią żyć teraz i tu.
Drzewa nie istnieją osobno ani samotnie. Tym, co je łączy, to korzenie.
Jeśli nie będziemy umieli obronić przyrody, stracimy przyszłość dla naszych dzieci. Powinniśmy pamiętać, że nie dziedziczymy ziemi po naszych przodkach, tylko pożyczamy ją od naszych dzieci.
Kwiat bez zapachu, jak człowiek bez duszy.
Nawet największe pustynie mają swoją wiosnę, choćby najkrótszą i niedostrzegalną.
Można wbić gwoździa raniącym słowem i go później wyjąć przepraszając, ale jeśli spojrzymy to ślad zostaje dalej, tak samo w życiu. Uczmy się tego, aby nie było za późno na przepraszam.
Aniołem człowieka jest czas.
Dusza ma złudzenie skrzydeł. Ono ją podtrzymuje jak ptaka.
Gdy w styczniu pszczoły się ruszają, to mokrą wiosnę zapowiadają.
Natura, zrozumiana jako żywioł, który człowiek bezpośrednio napotyka, jest żywym wpisaniem Bożych myśli, jest zaproszeniem, zwrócone do umysłu, do odkrywania prawdy, do dobroci i piękna, które są końcowymi celami stworzenia.
