Naturę możemy pokochać, lecz nigdy jej nie zrozumiemy. To co czyni ją piękną, to że jest nieuchwytna, nieprzewidywalna. Jest to cud, którego nie możemy do końca pojąć, ale którym możemy się zachwycać i starać się chronić.
Gdy na pełni księżyca Gody przypadają, ładną resztę zimy z tego wysnuwają.
Gdy listki ziemniaków w górę spoglądają, to nam na pogodę znak pewny dawają.
Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące.
Po styczniu jasnym i białym w lecie będą upały.
Człowiek stoi w pośrodku stworzenia, między materią a duchem, między czasem a wiecznością.
Kwiecień suchy nie daje otuchy.
Ludzie z natury są głupi...
Wisła jak Bóg: jednemu daje, drugiemu bierze.
Gdy styczeń burzliwy z śniegami, lato burzliwe z deszczami.
