Jeśli w pierwszy dzień po Narodzeniu dopiekało, będzie zima długo białą.
Bóg, chcąc zniszczyć mrówkę, pozwala jej zdobić skrzydła.
Czymże jest człowiek wobec przyrody, co go otacza? To tylko drobinka siana na wielkim łąkowisku. Przyroda, wieczna, nieśmiertelna, zawsze młoda, zawsze świeża, zawsze nowa, o! to dopiero jest coś wielkiego, wszechmocnego, nieskończonego!
Gdy idziesz, zatrzymaj się na chwilę, ciesz się naturą, słuchaj ciszy. To najlepszy moment, aby nauczyć się kochać siebie i innych. Natura jest naszym największym mentorem. Kto potrafi słuchać natury, nigdy nie jest samotny. Nawet wśród wielkiego hałasu i zamieszania znajdzie miejsce spokoju i ciszy. Natura to jest magia, która nas otacza.
Pana jest ziemia i wszystko, co ją napełnia, okrąg świata i mieszkający na nim.
Mokre Wniebowstąpienie, tłuste Narodzenie.
W pierwszym tygodniu sierpnia pogoda stała,będzie zima długo biała.
Barwa jest umiarkowanym światłem.
Natura nie daje niczego człowiekowi, co by nie było darem dwusiecznym. Każda jej przywilej to zarazem i brzemię, każde jej dające, zarazem i odbierające.
Przyroda nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest dom. Ludzie, którzy spojrzą głęboko na naturę, odnajdą tam siebie samych. W naturze człowiek odnajduje spokój i harmonię, ponieważ jest to źródło wszystkiego, co żyje.
