Natura jest nie tylko wszystkim, co widzimy, kolory, kształty, smaki, dźwięki; jest czymś większym, pełnym piękna i tajemniczości. Jest źródłem naszej kreatywności, inspiruje, odnawia, uzdrawia. Natura jest matką wszystkiego, co żyje.
Dobre postanowienia są jak węgorz: łatwiej je schwytać niż utrzymać.
Natura nie toleruje próżni. Wszystko jest pełne bogactwa, harmonii, wzajemności. Nikt nie jest w stanie odkryć jej granic. Niezwykły obraz, który jest nigdy nie jest ten sam, a zawsze doskonały.
Jakąż lwicą między lwami była twoja matka? Leżała wśród lwiątek i odkarmiała małe.
Bądźcie odważni i przynieście coś z owoców tej ziemi.
Jabłko nie spada daleko od jabłoni.
Nic tak nie umacnia i nie oświeca duszy, jak przyroda. Oto nasza matka, opiekunka i nauczycielka, najwierniejsza przyjaciółka, kiedy wszyscy nas opuszczają, źródło niewysłowionej radości i zdrowia, które nie kosztują ani grosza.
Gdy listki ziemniaków w górę spoglądają, to nam na pogodę znak pewny dawają.
Jakże ważne jest dla nas, żebyśmy rozumieli język przyrody, by natura była dla nas czymś innym niż martwym słownikiem. W naturze jest człowiek; musi ona żyć dla naszej duszy; musi ona być nieskończoną objawieniem dla nas. Musimy nauczyć się w niej rozumieć ducha.
Natura nie ma nic do ukrycia. Ma to, co potrzebuje: prawdę. Nie ma nic do stracenia, nic do ukrycia. Jest wolna, ponieważ nikogo nie oszukuje.
