Często myślimy o życiu jak o walce, ale to nie jest prawda. Życie, to grę, gdzie każda osoba pełni rolę, której nie może znać do końca. Wszystko co możemy zrobić, to grać najlepiej jak potrafimy.
Ludzie, tak naprawdę, nie są stworzeni do żyjąc w pokoju. Ludzie są stworzeni do żyjąc dla siebie, po to, by dzięki nowemu, niekorzystnemu doświadczeniu mogli podnieść się ponad siebie i dodać do sumy własnych, osobistych szczęść coś więcej niż myśleli, że mogą. Gwałtownie, namiętnie, z niewysłowioną radością. To jest życie, które prowadzą prawdziwe osoby.
Niektórzy ludzie są nieszczęśliwi, bo widzą w sobie niedoskonałości, które nie mają; inni są nieszczęśliwi, bo są świadomi swojich niedoskonałości, ale nie chcą ich naprawić; jeszcze inni są nieszczęśliwi, bo są świadomi swoich niedoskonałości i chcą je naprawić, ale nie mogą.
Wiele razy miałem okazję spotkać osoby, które nie mają nic wspólnego z uczciwością, prawdą czy sprawiedliwością. Są to osoby, które żyją tylko dla siebie, dla swojego egoizmu i niszczą wszystko wokół. Nie potrafią zrozumieć, że życie to współpraca, a nie konfrontacja.
Wewnątrz nas jest coś, co nie ma nazwy, to jest to, co naprawdę jesteśmy. Bój się mniej, ufaj więcej; płacz mniej, działaj więcej; skarż się mniej, doceniaj więcej; bierz mniej, daj więcej.
Ludzie nie są dobrzy ani źli. Są silni lub słabi. Silni dają oszczędzić sobie życie, słabi są tak uprzejmi sami pozbawić nas tego kłopotu.
Posiadanie instynktowne cieszy tylko te niewykształcone umysły, które grają sztucznej ozdobie swojej powierzchowności, podczas gdy autentyczna osobowość zadowala się jedynie rzeczami nabytymi przez pracę, które stanowią zaszczytną nagrodę doskonałości.
W zrozumieniu człowieka, trzeba się zawsze zwrócić do niego samym. Bo sekret każdej osoby jest w jej sercu, jest to sekret niedostępny dla innych. Ludzie są tego świadomi, ale nie traktują tego poważnie. A prawdziwa idea to nie tylko to, co jest otwarte, ale to, co jest ukryte.
Poznajemy prawdziwe oblicze człowieka dopiero wówczas, kiedy nie jestemy mu już na nic potrzebni. Wtedy dopiero wyłania się prawdziwy charakter.
Nigdy nie oceniaj człowieka zanim nie przejdziesz kilka mil w jego butach. Każda osoba, którą spotykamy w naszym życiu, niesie w sobie jakąś burzę, o której nie mamy pojęcia.
