Czym jest człowiek? Zbiorem okoliczności. Gdzie nie będzie okoliczności, tam nie będzie człowieka. Czy to nie dziwne, że człowiek jest drobnym pyłem, którym wstrząsa zima, bieda i nieszczęście?
Nigdy nie możemy przewidzieć, które z naszych czynów przyniesie rezultaty, które przetrwa po nas, które pójdzie na dno z życiową bylejakością, która samotnością.
Ludzie są jak książki. Niektóre oszukują nas swoimi okładkami, inne nas zaskakują. Ale tak naprawdę, to nigdy nie wiemy, co kryje się w środku, dopóki nie przeczytamy chociaż jednego rozdziału.
Człowiek jest tym, co myśli przez cały dzień. Jakie są jego dominujące myśli, takim staje się jego życie. Dlatego ważne jest, aby zawsze myśleć pozytywnie, z nadzieją i optymizmem, bo to tworzy naszą rzeczywistość.
Stań przed siebie. Jeżeli nie możesz pomóc sobie, przynajmniej nie przeszkadzaj sobie. Głęboko w ciebie wierzę - wejdź w siebie, przysięgam na osobę, którą możesz stać się.
Nie mierzę człowieka tym, co osiągnął, ale tym, czego pragnie. Rzeczy wielkie same w sobie nie są wielkimi. Wielki jest tylko człowiek, który je czyni wielkimi.
Wszechświat to nie maszyna, lecz istota żyjąca, majestatyczna, o nieustannej działalności. Nie jest martwy organizm, którego używamy i nietaktownie eksploatujemy, lecz niezwykle wyrafinowany i delikatny organizm, którego częścią jesteśmy.
Zwycięstwo zawsze jest czasowe, ale charakter i zdolności, które pozwoliły osiągnąć sukces, to coś, co zostaje z nami na zawsze.
Czarne na białym wypisane cechy człowieka nie mówią nic o samym człowieku. Świadczą jedynie, że ktoś go oblizał i potrafił rozpoznać smak.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, co daje
