Ludzie są dzieleni na dwa rodzaje: tych, którzy wydają się szczęśliwi, bo myślą, że osiągnęli coś, i tych, którzy są nieszczęśliwi, bo myślą, że nie udało im się osiągnąć wszystkiego. Ale prawda jest taka, że nikt nigdy nie osiąga wszystkiego.
Człowiek, który nie jest w stanie poświęcić niektórych ze swoich wartości, nie może zmienić swojego życia i nie może mieć znaczenia w historii.
Każdego człowieka trzeba poznawać od nowa, każdy dzien przynosi co innego, każda godzina, każda chwila ma swoja tajemnicę, zmienia nas, inny jesteśmy w każdej nocy, inny o poranku.
Świat jest piękny, a zasługą tego są ludzie. Dla niektórych to jest zupełnie nie do zrozumienia, ale na szczęście są i tacy, którzy rozumieją. Czasami, kiedy mówimy o ludziach, nie zdajemy sobie sprawy, jak wiele dla nas znaczą. Często to zrozumienie przychodzi zbyt późno.
Człowiek, który nie przeżył najmniejszego szkopułu, nawet widząc barierę, stoi na miejscu. Nie robi kroku naprzód, tylko kręci się w kółko jak kot wokół gorącej kaszki.
Kiedy myślę o moim życiu, wydaje mi się, że jest to niekończący się sen. Niektóre chwile są jasne jak błyskawica, inne zanikają jak rozmazane obrazy. Ale każda chwila, każda sekunda, jest cenna... bo co to jest życie, jeśli nie chwila po chwili, sekunda po sekundzie? Każda chwila jest skarbem, który warto zachować.
Niektórzy ludzie są nieszczęśliwi, bo widzą w sobie niedoskonałości, które nie mają; inni są nieszczęśliwi, bo są świadomi swojich niedoskonałości, ale nie chcą ich naprawić; jeszcze inni są nieszczęśliwi, bo są świadomi swoich niedoskonałości i chcą je naprawić, ale nie mogą.
Żadna jednostka nie istnieje sama dla siebie, bez społeczności. Nie jesteśmy w stanie żyć samodzielnie. Świadomość, która wywyższa jednostkę ponad społeczność, stanowi pomieszanie z perspektywą.
Naszym głównym celem w życiu jest stać się tymi, którymi naprawdę jesteśmy. Rozwijaj swój talent, nie pozwól nikomu narzucić Tobie, kim powinieneś być. Każdy z nas jest wyjątkowy i niepowtarzalny. Powinniśmy ten fakt szanować i dążyć do rozkwitu naszej prawdziwej istoty.
Siła perswazji jest niekiedy większa niż siła prawdy, ale zawsze mniejsza od siły prawdziwych uczuć.
