Może nas wydawać, że człowiek z natury jest łaskawy? Nie, łaskawy jest tylko człowiek kulturowy.
Wielka sztuka nie tkwi w byciu w stanie, ale w umiejętności wyboru. W przyjmowaniu nie tego, co się ma, ale tego, czego się pragnie.
Człowiek staje się prawdziwym człowiekiem tylko wtedy, kiedy zaczął pokonywać swoje ego. Gdy wkroczył na tę drogę, rozwija się w nim poczucie jedności ze wszystkim, co jest.
Nie ma ludzi niezastąpionych. Są tylko ludzie, których nie można zastąpić innymi. Każdy jest jedyny i niepowtarzalny, bo tylko on jest sobą.
Twoja osobowość nie jest określona przez to jak spadłeś, ale jak stajesz się silniejszy po tym jak się podniesiesz. Pamiętaj, w życiu nie chodzi o to aby unikać upadków, ale o to kako stawiasz czoła trudnościom i jak z nich wychodzisz
Mądrość nie jest bynajmniej sprzężona z latami. Ileż to widziałem młodych, którzy mieli mądrość, a starych, co mieli jesienią życia mniej rozumu niż siedmioletnie dzieci.
Wielką sztuką jest umieć zrozumieć, co ktoś próbuje nam powiedzieć. Czy to przez słowa, czy przez milczenie. W drugim przypadku jest to trudniejsze, ale tym bardziej satysfakcjonujące.
Wielkość człowieka nie polega na tym, jak dużo bogactwa zdobył, ale na jego uczciwości i jego zdolności do poznawania prawdy.
Są tacy ludzie, którzy nie potrafią zrozumieć, że inna osoba może myśleć inaczej, a jednak pozostać uczciwa. Dla nich różnica zdań jest zwyczajną zdradą.
Człowiek jest tylko wtedy prawdziwie człowiekiem, gdy to, co w nim najbardziej osobiste, staje się prezentem dla innych. W taki sposób jego najgłębsza prawda wnika w jego relacje z innymi.
