Poświęcenie i wynagrodzenie w pracy

 Praca jest rzeczą niezwykle konieczną, nie ma bowiem możliwości, by jakiekolwiek społeczeństwo mogło trwać bez niej, a jej brak jest zawsze znakiem upadku i degeneracji

 Nigdy nie zmarnuje się czasu, który został poświęcony na pracę. Praca to jednocześnie i najważniejsze i najtrudniejsze z naszych zajęć.

 Sukces to nie koniec, porażka to nie katastrofa, to jedynie determinacja, że jesteśmy na właściwej drodze. Praca to coś, co dajemy od siebie, ale satysfakcja to coś, co dostajemy w zamian.

 Praca nie jest czymś przeciwnym harmonii życia. Pracować - to żyć, to nie tylko zdobywać środki do życia, ale i samo życie.

 Pracy, której nie kochasz, nie da się ukochać, bo jest jak złożony zegar, gdzie każda część musi doskonale pasować. A jeśli coś nagle przestaje, trzeba to natychmiast naprawić, inaczej cała machina się zatrzyma.

 Pracy nie da się ukochać. Można ją tylko dobrze robić. A żeby ją dobrze robić, trzeba ją zrozumieć.

 Czytanie powinno służyć do myślenia. Myślenie nie uczy się jednak z książek, ale z praktyki. Wszystkie książki same w sobie są martwe, one tylko czytelnik budzi do życia. Każdy musi więc sam kadłub jaki zbudował uwolnić i tym kiełbaskiem po morzu przepływać, pracować dodatkowo trzeba, bo inaczej nawet dobry kadłub pomoże człowiekowi niewiele.

 Praca, którą wykonujemy, jest rzutem naszej osobowości. Dajemy z siebie wszystko, albo z zupełnym obojętnością. Tylko pasja, zaangażowanie i ciągłe dążenie do celu mogą prowadzić do prawdziwego sukcesu.

 Praca jest najłatwiejszą drogą do zadowolenia, ale trudną do satysfakcji. Najprostszą drogą do sukcesu, ale najtrudniejszą do doskonałości. Najważniejszą drogą do bycia użytecznym, ale najbardziej skomplikowaną do bycia istotnym.

 Nie bierzemy pracy dla pieniędzy. Odmawiamy pracy dla pieniędzy. Robimy świetne rzeczy za pieniądze, ale nie dla pieniędzy - to jest różnica.