Prawda nie jest dla nas narzędziem, którego używamy, dzięki temu, że znamy jej definicję, my żyjemy w prawdzie, pływamy w prawdzie jak ryby w wodzie, i nawet, jeżeli jesteśmy dobrzy pływacze, nie wiemy na czym w rzeczywistości polega to, w czym pływamy.
Prawda nie jest wartością samą w sobie, jest wartością na ile ją poznaliśmy – wszystko inne to tylko napis na papierze, który na własne życzenie uważamy za prawdę.
Często dla naszej wygody określamy coś mianem prawdy, choć w głębi duszy wiemy, że tak naprawdę nie jest. Prawda jest często bolesna, skomplikowana i niezrozumiała, ale jednocześnie jej odkrycie daje duże poczucie satysfakcji.
Prawda jest jak lwica. Nie trzeba jej bronić. Pozwól jej na wolności. Samo sobie da radę.
Są prawdy, których nie powinno się mówić na głos, ani nawet szeptem.
Prawda nie jest tym, co widzisz. Prawda jest tym, co wiesz. Wiedza, a nie zmysły, jest źródłem prawdy, a twoja prawda może być inna niż cudza.
Zawsze mów co czujesz, lepiej niech
zaboli teraz, niż później dwa razy mocniej.
Najprostsze prawdy są to najtrudniejsze do zrozumienia. Jak długo wpatrujesz się w nie, nie widzisz ich. Ile razy przychodzą do ciebie, nie wiesz, że to one. Prawda jest najlepszymi ukrytymi.
Prawda nie jest tym, co jest widoczne. Prawda czasami jest umiejętnością dostrzeżenia tego, co zostało pominięte. Prawda nie jest łatwa. Prawda wymaga od nas odwagi, zrozumienia i zdecydowania.
Prawda jest dziwniejsza od fikcji,
a to dlatego, że fikcja musi być prawdopodobna. Prawda - nie.
