Pomimo, że prawda może być trudna do przyjęcia, tym co różni człowieka od zwierzęcia, jest zdolność do poznania tej prawdy. Prawda jest drogą, którą każdy z nas musi przejść, niezależnie od tego, jak trudna może się okazać. Bez prawdy, jesteśmy niczym.
Prawda nie jest nigdy czymś absolutnym. Jest tylko tym, co my zdołaliśmy do tego momentu zbadać i co nosi znamiona prawdopodobieństwa. Wytrwałość w poszukiwaniu prawdy to cnotliwa rzecz. Ale ufanie zbyt wiele w to, co ktoś obecnie za prawdę uznaje, brzegiem jest bezsensu.
Prawda jest tak ulotna, jak cień. Tylko wtedy, gdy ją uchwycisz, uświadamiasz sobie, jak bardzo jest nietrwała.
Człowiek zawsze powinien trzymać prawdę za rękę, nawet jeśli przewiduje, że się na nim potknie, wytopić ją z błota, choćby upadł, zlizać z podłogi, do ostatniej kruszyny.
Najprościej jest mówić prawdę, bo w przeciwnym razie trzeba by pamiętać, co się mówiło.
Zwykle, gdy nie potrzebujemy pomocy ludzie są przy nas, lecz gdy zaczynają się problemy nagle znikają...
Człowiek jest stworzeniem, które potrafi przyzwyczaić się do wszystkiego, i oto jest na pewno najlepsza definicja człowieka.
Kto mówi prawdę, do śmierci jest wyszydzany. Kto mówi prawdę z dzieciństwa, do trumny dzieckiem zostaje. Nie daj, Panie, dzieciom prawdy, zamiast mleka i chleba.
Prawda jest najwyżej tak okrągła jak końskie oko.
Nie ma na świecie kłamstwa, które by mogło zaszkodzić prawdzie, w jakikolwiek sposób. Prawda jest samodzielna i niezależna, zależy wyłącznie od własnej mocy i trwa przez wieczność.
