Najgorsza prawda jest zwykle lepsza niż najładniejsze kłamstwo. Nie ma złego, które by na dobre nie wyszło. Prędzej czy później, ale prawda zawsze wychodzi na jaw.
Nadesłane szczęście, jeżeli w ogóle można tak powiedzieć, to być w stanie mówić prawdę do siebie samego i innych.
Prawda jest jedna, choć są prawd tysiące, a każdy swoją na prawdę jedyną.
Sztuka to kłamstwo, które pozwala uświadomić sobie prawdę.
Prawda jest jak poezja. I większość ludzi przeklęcie nienawidzi poezji.
Człowiek zawsze powinien trzymać prawdę za rękę, nawet jeśli przewiduje, że się na nim potknie, wytopić ją z błota, choćby upadł, zlizać z podłogi, do ostatniej kruszyny.
Jeśli masz wątpliwości – mów prawdę.
Prawda jest rzeczą skomplikowaną. Możemy ją interpretować na wiele różnych sposobów, ale jego istota nigdy się nie zmienia. Możemy starać się ją ukryć, zignorować lub zapomnieć, ale zawsze wraca. Prawda jest jak echo - daje znać o sobie dopiero po pewnym czasie, ale zawsze wraca.
Prawda jest jak słońce, można na nią spojrzeć tylko przez ciemne okulary, inaczej oślepnie.
W prawdzie jest wolność, prawda czyni nas wolnymi. Jeśli jesteś niewolnikiem kłamstw, jesteś niewolnikiem. Człowiek wolny kocha prawdę, nawet jeśli jest goryczą.
