Nawet najgorszą prawdę łatwiej jest znieść niż najbardziej litościwe kłamstwo.
Czasem życie w kłamstwie jest łatwiejsze niż stawienie czoła prawdzie.
Czasami zastanawiam się, czy więcej prawdy jest w mądrości, że wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma, czy w głupocie, że wszędzie źle, gdzie nas nie ma.
Prawda jest jak dno naczynia, kiedyś do niej dojdziesz i możesz ją zobaczyć, ale nie możesz jej dotknąć, bo zawsze jest od ciebie odseparowana.
Niezawodną miarą prawdy jest klarowność, zrozumiałość. Prawda jest tak prosta, iż bez trudu prawie ją możemy pominąć, nie dostrzegając jej. Kłamstwo zaś zawsze jest skomplikowane, niejasne, niewyraźne.
Nic, co jest prawdziwe, nie jest dla mądrości bez znaczenia.
Najstraszniejsze nie są koszmary,
a sny otwierające w nas zamknięte drzwi.
Człowiek musi się uczyć przez całe życie, uczyć przede wszystkim miłości, która nie jest rzeczą prostą i łatwą. Również prawda nie jest łatwa.
Często ludzie wchodzą w życie innych tylko po to, by zostawić w nim swoje śmieci. Pamiętaj, prawda jest taka, że nikt nie jest wart twoich łez, a ten, kto jest ich wart, nie każe ci płakać.
Żyjemy w epoce, kiedy niezależne myślenie jest karane ostracyzmem, kiedy poszukiwanie prawdy jest przestępstwem, kiedy ideały, które były intensywnie pielęgnowane, są teraz zakłamywane. Ludzie, którzy byli symbolem tych ideałów, są teraz nazywani przestępcami. Jest to prawdziwy absurd.
