Z mleka skrzepłego powstaje masło; skupienie człowieka wróży doskonałość.

 Jedno dziś to nasz czas własny, jutro już nie nasz.

 Jaki jest u drzewa korzeń, taki owoc na nim rośnie.

 Wiara i góry przenosi.

 Wspominać miło, co przedtem trapiło.

 Bez pracy i największy talent nie da ci nawet kolacji.

 Jak kolec sprawia ból, tak dzieło dokucza swemu twórcy.

 Wiedzą sąsiedzi, jak kto siedzi.

 Ile wilka nie karm, on ciągle do lasu ucieka.

 Czas płaci, czas traci.

 Już to głód, gdy wilk wilka kąsa.