Nie ma już narodów Zamierzchłych Wschodów i Zachodów, Południa i Północy - tylko jednośc wykonuje prace wszechświata.
Gdy zaczynam zastanawiać się nad światem, jest taka równowaga, z jednej strony jest piękno, z drugiej straszna nędza. Czasem pomagam, ale to nie jest wiele wobec tego, co jest do zrobienia.
Cynizm jest to udana próba zobaczenia świata, jakim jest on w rzeczywistości.
Tylko wtedy, gdy podchodzimy do natury z hołdem i miłością, jednoczymy się z nią i docieramy do jej prawdziwego cudu.
Stajemy się mądrzy nie przez zapamiętywanie nowych faktów, ale przez zdolność do stalego kwestionowania tych, które już znamy. Taka postawa to podstawa nauki.
Nie wstydź się mówić, że nie wiesz. Wstyd to nie wiedzieć, ale lansować się na mądrego. A ludzie i tak zobaczą, że jesteś pusty, bo tylko tacy jak ty mówią długimi, krętymi zdaniami i bawią się słówkami. Wiedza wyraża się krótko i zwięźle.
Nic na świecie nie zdarza się przez przypadek.
Kiedy przychodzi na świat nowa myśl, spogląda na niego z aspektu absoluciej nowości. Zawsze pojawia się nagle, spontanicznie, niezależnie. I nie zawodzi, bo niesie ze sobą własny umysł.
Mimo wszystko, sądzę, że świat jest naprawdę piękny i warto walczyć o niego.
Świat jest jak książka, którą każde pokolenie pisze na nowo. My, ludzie, jesteśmy jak literami, które na przemian odradzają się i znikają. Nie ma tu stałości, tylko ciągła zmiana, i to jest piękne.
