Opiekuńczość mężczyzny wyzwala we mnie wielkie wzruszenie, które bardzo łatwo zamienia się w zauroczenie. Nie daj Boże odda mi on swój sweter, czapkę na uszy naciągnie, dłonie w dłoni ogrzeje! Nie daj Boże się zatroska, czy aby jadłam śniadanie, albo się bólem głowy zatrwoży! O, wtedy przepadłam!
Własnego życia nie da się opowiedzieć, można je tylko obnażyć.
A w głowie - jak w spalonej bibliotece...
Najgorsze są noce, gdy dzielność śpi, a ja się budzę...
Nic nie jest naprawdę piękne, jeśli się człowiek nauczy, że pięknie jest tylko we dwoje...
Jakże niespiesznie rozkosz opuszcza rozgrzane gniazdo.
Najgorsze są noce, gdy dzielność śpi, a ja się budzę...
Własnego życia nie da się opowiedzieć, można je tylko obnażyć.
A więc to prawda! Kochając kogoś namiętnie, okrada się z miłości wszystkich innych, w tym nie tylko męża, ale i dzieci. Oni wszyscy zmieniają się w 'resztę ludzkości'!