Przecież nie możemy dojść do końca, nie zacząwszy.
Myśli mają moc, Lia.
Nie można być niewolnikiem strachu.
Czasem drzewa przesłaniają nam las...
Posuwamy się krok naprzód, a potem robimy dwa kroki wstecz.
Czasem trzeba poprosić o pomoc, nawet jeśli się nie ma na to ochoty...
Wspomnienia to luksus, na który nie mogę sobie pozwolić...
Serce ściska mi się z żalu na myśl,
że tak często coś tracimy, nim zdołamy zrozumieć, jaką ma wartość.