Myślenie nie jest nieodzowną funkcją człowieka. Komplikuje życie.
Zazdrość jest uczuciem najbardziej pobudzającym wyobraźnię.
Każde rozstanie odnawia miłość, pozwala ją przeżyć jeszcze raz, od początku...
Czy wszystko co osiągnęliśmy to tylko...brak czasu?
Zdawanie sobie sprawy z siły wroga jest równie pożyteczne, jak wiara we własną.
Człowiek przecież po to żyje, żeby nie zostawiał świata takim, jakim go zastał.
Każdy musi to mieć. Coś takiego, o czym mógłby myśleć, odwoływać się do tego, gdy trzeba się do czegoś odwołać, gdy trzeba się do czegoś przymierzyć albo zaczerpnąć skądś sił, kiedy własne nie wystarczają. Trzeba mieć coś takiego, nosić w zanadrzu, dmuchać na to i chuchać, jak na największy skarb. Bo to jest największy skarb, tyle, że go nie widać i nikt o nim nie wie.
Rzeczywistość zawsze dezorganizuje człowieka. Przeszłość albo przyszłość- w której nie żył lub żyć nie będzie- oto odpowiedni czas, kiedy mógłby być szczęśliwy.
Człowiek ma do wyboru tylko dwie możliwości: zestarzeć się albo umrzeć młodo.
Zazdrość jest uczuciem najbardziej pobudzającym wyobraźnię.
Zrozumiała, że cierpienie bardziej przywiązuje mężczyznę niż pospolita radość oddania.
Literacka widza jest tak wszechstronna, że nie potrzeba mieć wcale własnych przeżyć, żeby uważać się za doświadczonego człowieka.