Czy jest ktoś, kto się nie kurczy, kiedy wspomina własną przeszłość?
Ach jak ciężko wspominać.
Najważniejsze, to nie wspominać swojej historii, tylko ją tworzyć.
[...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.
[...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.
Czasami najmilej widziane zdarzenia to te, których się nie spodziewamy.
Dobre czasy to nie te, w których
się żyło, ale które się wspomina.
Los to coś, co się wspomina, gdy już minie, a nie poznaje się naprzód.
A wspominać... wspominać to starzeć się jeszcze bardziej...
Człowiek żyje tak długo, jak długo go ktoś wspomina.