Wolność to jednocześnie najwspanialszy dar natury człowiekowi i najcięższe z możliwych brzemień. To, jak człowiek ją przyjmuje, zależy od mocy jego charakteru.
Wolność zawsze jest wolnością dla tych, którzy myślą inaczej. Nie tylko dlatego, więziemy tych, którzy myślą inaczej, aby zapobiec demoralizacji przeprowadzki; ale ponieważ wolność zawsze jest i pozostanie jednym z najważniejszych dóbr społeczeństwa.
Wolności nie można symulować.
Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.
Nie wolno nigdy, nigdzie, w żadnej sprawie, zaniedbywać sumienia na rzecz wolności, a jeszcze mniej wolności na rzecz sumienia.
Całą władzę nad sobą zawdzięczasz swojej duszy. Wolność trzeba rozumieć jako wolność od bólu, smutku, strachu i nieprzyjemności, a nie wolność od niewoli. Kiedy panujesz nad swoją duszą, jesteś wolny.
Wolność sklada sie nie tyle z przywilejów, ile z obowiązków. Większość ludzi rozumie pod tym słowem prawo, by robić wszystko, co im sie podoba, nie zdajac sobie sprawy, że wolność jest przede wszystkim dyscypliną umysłu i charakteru.
Wolność nie jest bezwarunkowa, sama w sobie nie daje radości ani pokoju. Wolność jest wielka tylko wtedy, kiedy umiemy za nią odpowiedzialność ponieść
Wolność jest niczym, jeśli nie jest to wolność robić coś szalonego, coś, co wykracza poza przyjęte normy społeczne.
Wolność to coś więcej niż tylko prawo do działania według własnego uznania. To również odpowiedzialność za wybór własnej ścieżki, za nałożenie na siebie reguł i poszanowanie innych. smutne jest, że tylko niewielu zdaje sobie sprawę, że wolność bez odpowiedzialności jest jak statek bez steru.
