Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, choć natura człowieka zdaje się zapominać o tej fundamentalnej zasadzie. Zbyt często traktujemy ją jako możliwość do robienia wszystkiego, co nam się podoba.
Wolność to prawo do tego, co mówi prawo, a siła, gdy jest zjednoczona z wola, ale nie z prawem, nazywana jest niewłaściwie wolnością.
Wolność to coś więcej niż prawo do zmiany, lecz równocześnie jest to prawo opierania się zmianom i pozostawania sobą. Przy tej myśli mógłbym żyć i umrzeć.
Błogosławiony ten, kto osiągnął wolność, ale mimochodem, swym samotnym życiem, myśląc, nie walczył o nią z nami - w radości nas o nią okradał.
Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co chcemy, ale przede wszystkim umiejętność bycia kim chcemy. To prawo do tworzenia własnej drogi, nawet jeśli inni jej nie widzą. To szansę na pokonanie własnych lęków i stworzenie własnej rzeczywistości.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chce się robić, ale przede wszystkim do tego, czego nie chce się robić. To nie jest prawo do dowolności, ale do wyboru, do podejmowania decyzji. Wolność to przede wszystkim świadomość, że można inaczej.
Wolność nie jest dana raz na zawsze. Trzeba o nią walczyć każdego dnia. Kto przestaje walczyć, ten ją traci.
Wolność nie polega na robieniu tego, na co masz ochotę, ale na tym, że nie musisz robić tego, na co nie masz ochoty.
Nigdy nie będą w stanie zrozumieć wolności ci, którzy nigdy nie musieli walczyć o jej zachowanie. Nie mogą jej docenić i nie pojmują, jak wielką wartość dla nich ma, ponieważ jeszcze jej nie stracili.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chcemy, ale przede wszystkim zrozumienie tego, kim jesteśmy. Nie jesteśmy wolni, póki wierzymy, że nasza wolność jest limitowana przez siły zewnętrzne. Prawdziwa wolność to wewnętrzna przemiana i świadomość swojego miejsca w świecie.
