Wolność to najcenniejszy dar, jakim obdarzony jest człowiek. Bez niej nie ma prawdziwego życia, gdyż to ona daje nam prawo do wyboru, myślenia, działania. Bez wolności jesteśmy jak ptaki w klatce, które nie mogą rozwinąć skrzydeł.
Wolność polega nie na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na nie robieniu tego, czego się nie chce. To, że nas nikt nie kontroluje, nie znaczy, że możemy wszystko.
Wolność to wybór. Możliwość decydowania o swoim życiu, określania swojego miejsca w świecie. To dostrzeganie różnych dróg przed sobą i prawo do wybrania jednej z nich. To prawo do podejmowania decyzji o sobie, popierane tolerancją dla wyborów innych osób.
Wolność to nie posiadanie praw, to być panem swoich praw. Każda wolność, której nie umiemy używać dla siebie samych, staje się narzędziem naszej niewoli.
Człowiek nigdy nie może odgadnąć, czy jego decyzje były właściwe, lecz mają one sens tylko wtedy, gdy odczuwa prawo do swojej wolności, i nie można mu tego prawa zabrać.
Wolność jest czymś, czego nie można posiadać bez podziału – to jest jest niby ryba, którą należy pokroić i podzielić, aby mogła żyć. Im więcej dasz inny, tym więcej masz dla siebie.
Czyśli w tym jest cała wolność, że możemy zachować dla siebie niewoli, tylko zmienić na panów naszych rodaków, i być jest czym dzikusy, bezprawiem rządzone, nawzajem się mordujące?
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, choć natura człowieka zdaje się zapominać o tej fundamentalnej zasadzie. Zbyt często traktujemy ją jako możliwość do robienia wszystkiego, co nam się podoba.
Wolność jest nie tylko prawem, ale i obowiązkiem człowieka; obowiązkiem, który polega na wyzwoleniu samego siebie od uwarunkowań, które blokują pełen rozwój jego ludzkiego potencjału.
Wolność jest niczym, jeśli nie jest to wolność robić coś szalonego, coś, co wykracza poza przyjęte normy społeczne.
