Nawiększym złem starości jest nie ...
Nawiększym złem starości jest nie mieć zaufania do siebie samego.
Nie ten jest mądry, kto wiele spraw umie,lecz kto złe od dobrego rozeznać rozumie.
Najsmutniejsi ludzie jakich w życiu spotkałam, to ci, którzy nie interesują się niczym głęboko. Pasja i zadowolenie idą ze sobą w parze, a bez nich każde szczęście jest wyłącznie chwilowe, nie ma bowiem bodźca, który by je podtrzymywał.
Czy jest coś bardziej przyjemnego niż starość otoczona młodością, która chce się czegoś nauczyć?
Każdy jest tłumem złożonym z własnych sobowtórów.
Wszystko ma swój cel, od ciebie zależy czy go odszukasz.
Bądźcie dobrzy, a resztę pozostawcie niebu.
Życie jest rumakiem,który nie znosi tchórzliwego jeźdźca.
Czasami warto upaść, aby zobaczyć, kto pomoże nam wstać.
Są tacy, co potrafią, a są tacy, co nie potrafią. I tym cała rzecz.
Wszystko można stracić, poczynając od wstydu.