Niepokoi nas to, czego nie ...
Niepokoi nas to, czego nie rozumiemy.
U schyłku życia człowiek ma to, co czuł idąc przez nie.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Żyjemy jednak w świecie rozczarowań, gryp i reumatyzmów.
Przynajmniej być świrem to mieć jakieś własne miejsce.
Sercem widział odcienie szarości tam, gdzie rozum widział tylko czerń i biel.
Nieprawdą jest, że ludzi zdrowi, silni, z natury nieułomni umierają z cierpień moralnych.
Dzieląc za życia, złączmy ich po zgonie.
Każdy z nas posiada rozdział, którego nie chce przeczytać nikomu... a czasem nawet nie chce pamiętać o jego istnieniu.
Osiągnięcia często przesłaniają złe czyny.
Największa przyjemność to przyjemność nie zrealizowana.