Artysta, prawdziwy artysta, a nie ...

 Niepowodzenie w kwestii umierania jest zawsze godne pochwały.

 Umrzeć jutro warte było tyle samo,
co umrzeć każdego innego dnia.
Każdy bowiem dzień wydarzał się po to,
by go przeżyć lub by odejść z tego świata.

 Ich sarkazm raniłby mnie, a moje zalęknienie nie pozwalałoby mi się bronić.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Im dłużej się żyje, tym ranek jakby wcześniej przychodzi z każdym rokiem.

 Każdy chce być zrozumiany oprócz artystów, poetów i narkomanów.

 Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożny.

 Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi. Może być gorzkie, słodkie, może pokryte bitą śmietaną i wiśniami, a może zawierać orzechy, na które jesteś uczulony. Ale bez względu na to, co ci się trafi, zawsze warto spróbować.

 Dwóch świadków trzeba dostać, aby móc bez świadków zostać.

 Czytanie to jest odnajdywanie własnych bogactw i własnych możliwości przy pomocy cudzych słów.