Głupcom należałoby wymyślić trudniejszy sposób ...

 Zestarzałem się. Straciłem odwagę.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. 

 Nadmiar piękna jest według mnie jeszcze czymś gorszym niż jego brak.

 Jeśli ludzie nie potrafią poradzić sobie z samotnością, nie mają wyboru, muszą umrzeć.

 Ciemności boimy się tylko dlatego, że nie wiemy, co w niej jest.

 Nigdy nie myśl o sobie źle. Jesteś tylko i aż człowiekiem. Każdy ma prawo do błędów, do poddania się, ważne, by umieć podnieść się i iść dalej przez życie.

 Gospodarka to nie lokomotywa, gospodarka to mrowisko.

 Kłopoty są po to, żeby je usuwać.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać naprzód.

 Ludzie, którzy otwarcie pokazują swoje uczucia, ani nie są głupi, ani naiwni. Wręcz przeciwnie są tak silni, że nie potrzebują masek.