Mówię, bracia, czas jest krótki.

 Pewne drzwi trzeba zamknąć.
Nie ze względu na dumę czy złość.
Po prostu prowadzą donikąd.

 Niepokoi nas nie to, co nam się przydarza, lecz nasze myśli o tym, co sie przydarza.

 Wiesz dlaczego daję radę? Bo liczę tylko na siebie.

 ''Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie. Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu. Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy. Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy. To boli, jakbym miał w głowie potłuczone szkło. Jestem zmęczony tym, że nie zawsze mogłem pomóc. Zmęczony ciemnością. Czuję głównie ból. Jest go za dużo. Gdybym mógł z tym skończyć, zrobiłbym to. Ale nie mogę.''

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać do przodu.

 Ten, kto nie pamięta, ile ma lat, wygląda śmiesznie.

 Ludzie często więdzą więcej, niż im się wydaje, chociaż w zasadzie wiedzą mniej.

 Sama mogę staczać swoje bitwy. To właśnie robią wybrańcy, prawda?

 Nie nurtuj się tym, czym jest życie dla innych; patrz na to, czym może być dla ciebie. Właściwie jest to tylko to, co robisz, jak robisz i dla kogo robisz.

 Powinno się być jak chleb,który dla wszystkich leży na stole,z którego każdy może kęs sobie ukroić,nakarmić się, jeżeli jest głodny.